Στίχ. 36-51. Άγνωστος η ώρα τής δευτέρας παρουσίας τού Κυρίου.

36 Περί δέ τής ημέρας εκείνης καί ώρας ουδείς οίδεν, ουδέ οι άγγελοι τών ουρανών, ει μή ο πατήρ μου μόνος.
37 ώσπερ δέ αι ημέραι τού Νώε, ούτως έσται καί η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου.
38 ώσπερ γάρ ήσαν εν ταίς ημέραις ταίς πρό τού κατακλυσμού τρώγοντες καί πίνοντες, γαμούντες καί εκγαμίζοντες, άχρι ής ημέρας εισήλθε Νώε εις τήν κιβωτόν,
39 καί ουκ έγνωσαν έως ήλθεν ο κατακλυσμός καί ήρεν άπαντας, ούτως έσται καί η παρουσία τού υιού τού ανθρώπου.
40 τότε δύο έσονται εν τώ αγρώ, ο είς παραλαμβάνεται καί ο είς αφίεται
41 δύο αλήθουσαι εν τώ μυλώνι, μία παραλαμβάνεται καί μία αφίεται.
42 γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται.
43 Εκείνο δέ γινώσκετε ότι ει ήδει ο οικοδεσπότης ποία φυλακή ο κλέπτης έρχεται, εγρηγόρησεν άν καί ουκ άν είασε διορυγήναι τήν οικίαν αυτού.
44 διά τούτο καί υμείς γίνεσθε έτοιμοι, ότι η ώρα ου δοκείτε ο υιός τού ανθρώπου έρχεται.
45 Τίς άρα εστίν ο πιστός δούλος καί φρόνιμος, όν κατέστησεν ο κύριος αυτού επί τής θεραπείας αυτού τού διδόναι αυτοίς τήν τροφήν εν καιρώ;
46 μακάριος ο δούλος εκείνος ό ελθών ο κύριος αυτού ευρήσει ποιούντα ούτως.
47 αμήν λέγω υμίν ότι επί πάσι τοίς υπάρχουσιν αυτού καταστήσει αυτόν.
48 εάν δέ είπη ο κακός δούλος εκείνος εν τή καρδία αυτού, χρονίζει ο κύριός μου ελθείν,
49 καί άρξηται τύπτειν τούς συνδούλους αυτού, εσθίη δέ καί πίνη μετά τών μεθυόντων,
50 ήξει ο κύριος τού δούλου εκείνου εν ημέρα ή ου προσδοκά καί εν ώρα ή ου γινώσκει,
51 καί διχοτομήσει αυτόν, καί τό μέρος αυτού μετά τών υποκριτών θήσει εκεί έσται ο κλαυθμός καί ο βρυγμός τών οδόντων.