Στίχ. 17-28. Ο ι δύο αδελφοί ζητούν πρωτοκαθεδρίας.

17 Καί αναβαίνων ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα παρέλαβε τούς δώδεκα μαθητάς κατ' ιδίαν εν τή οδώ καί είπεν αυτοίς
18 ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, καί ο υιός τού ανθρώπου παραδοθήσεται τοίς αρχιερεύσι καί γραμματεύσι καί κατακρινούσιν αυτόν θανάτω,
19 καί παραδώσουσιν αυτόν τοίς έθνεσιν εις τό εμπαίξαι καί μαστιγώσαι καί σταυρώσαι, καί τή τρίτη ημέρα αναστήσεται.
20 Τότε προσήλθεν αυτώ η μήτηρ τών υιών Ζεβεδαίου μετά τών υιών αυτής προσκυνούσα καί αιτούσά τι παρ' αυτού.
21 ο δέ είπεν αυτή τί θέλεις; λέγει αυτώ ειπέ ίνα καθίσωσιν ούτοι οι δύο υιοί μου είς εκ δεξιών σου καί είς εξ ευωνύμων σου εν τή βασιλεία σου.
22 αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν ουκ οίδατε τί αιτείσθε. δύνασθε πιείν τό ποτήριον ό εγώ μέλλω πίνειν, ή τό βάπτισμα ό εγώ βαπτίζομαι βαπτισθήναι; λέγουσιν αυτώ δυνάμεθα.
23 καί λέγει αυτοίς τό μέν ποτήριόν μου πίεσθε, καί τό βάπτισμα ό εγώ βαπτίζομαι βαπρισθήσεσθε τό δέ καθίσαι εκ δεξιών μου καί εξ ευωνύμων μου ουκ έστιν εμόν δούναι, αλλ' οίς ητοίμασται υπό τού πατρός μου.
24 καί ακούσαντες οι δέκα ηγανάκτησαν περί τών δύο αδελφών.
25 ο δέ Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτούς είπεν οίδατε ότι οι άρχοντες τών εθνών κατακυριεύουσιν αυτών καί οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών.
26 ουχ ούτως έσται εν υμίν, αλλ' ός εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος,
27 καί ός εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος, έσται υμών δούλος
28 ώσπερ ο υιός τού ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι καί δούναι τήν ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών.