Στίχ. 6-16. Τό μύρον τής Βηθανίας καί η προδοσία τού Ιούδα.

6 Τού δέ Ιησού γενομένου εν Βηθανία εν οικία Σίμωνος τού λεπρού,
7 προσήλθεν αυτώ γυνή αλάβαστρον μύρου έχουσα βαρυτίμου, καί κατέχεεν επί τήν κεφαλήν αυτού ανακειμένου.
8 ιδόντες δέ οι μαθηταί αυτού ηγανάκτησαν λέγοντες εις τί η απώλεια αύτη;
9 ηδύνατο γάρ τούτο τό μύρον πραθήναι πολλού καί δοθήναι τοίς πτωχοίς.
10 γνούς δέ ο Ιησούς είπεν αυτοίς τί κόπους παρέχετε τή γυναικί; έργον γάρ καλόν ειργάσατο εις εμέ.
11 τούς πτωχούς γάρ πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ δέ ου πάντοτε έχετε.
12 βαλούσα γάρ αύτη τό μύρον τούτο επί τού σώματός μου, πρός τό ενταφιάσαι με εποίησεν.
13 αμήν λέγω υμίν, όπου εάν κηρυχθή τό ευαγγέλιον τούτο εν όλω τώ κόσμω, λαληθήσεται καί ό εποίησεν αύτη εις μνημόσυνον αυτής.
14 Τότε πορευθείς είς τών δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, πρός τούς αρχιερείς είπε
15 τί θέλετέ μοι δούναι, καί εγώ υμίν παραδώσω αυτόν; οι δέ έστησαν αυτώ τριάκοντα αργύρια.
16 καί από τότε εζήτει ευκαιρίαν ίνα αυτόν παραδώ.