Στίχ. 57-66. Αποκαθήλωσις καί ταφή τού θείου Σώματος.

Σφράγισις τού τάφου.

57 Οψίας δέ γενομένης ήλθεν άνθρωπος πλούσιος από Αριμαθαίας, τούνομα Ιωσήφ, ός καί αυτός εμαθήτευσε τώ Ιησού
58 ούτος προσελθών τώ Πιλάτω ητήσατο τό σώμα τού Ιησού. τότε ο Πιλάτος εκέλευσεν αποδοθήναι τό σώμα.
59 καί λαβών τό σώμα ο Ιωσήφ ενετύλιξεν αυτό σινδόνι καθαρά,
60 καί έθηκεν αυτό εν τώ καινώ αυτού μνημείω ό ελατόμησεν εν τή πέτρα, καί προσκυλίσας λίθον μέγαν τή θύρα τού μνημείου απήλθεν.
61 Ήν δέ εκεί Μαρία η Μαγδαληνή καί η άλλη Μαρία, καθήμεναι απέναντι τού τάφου.
62 Τή δέ επαύριον, ήτις εστί μετά Παρασκευήν, συνήχθησαν οι αρχιερείς καί οι Φαρισαίοι πρός Πιλάτον
63 λέγοντες κύριε, εμνήσθημεν ότι εκείνος ο πλάνος είπεν έτι ζών, μετά τρείς ημέρας εγείρομαι.
64 κέλευσον ούν ασφαλισθήναι τόν τάφον έως τής τρίτης ημέρας, μήποτε ελθόντες οι μαθηταί αυτού νυκτός κλέψωσιν αυτόν καί είπωσι τώ λαώ, ηγέρθη από τών νεκρών καί έσται η εσχάτη πλάνη χείρων τής πρώτης.
65 έφη αυτοίς ο Πιλάτος έχετε κουστωδίαν υπάγετε ασφαλίσασθε ως οίδατε.
66 οι δέ πορευθέντες ησφαλίσαντο τόν τάφον σφραγίσαντες τόν λίθον μετά τής κουστωδίας.