Στίχ. 13-21. Ο πολλαπλασιασμός τών πέντε άρτων εις τήν έρημον.

13 Ακούσας δέ ο Ιησούς ανεχώρησεν εκείθεν εν πλοίω εις έρημον τόπον κατ' ιδίαν καί ακούσαντες οι όχλοι ηκολούθησαν αυτώ πεζή από τών πόλεων.
14 Καί εξελθών ο Ιησούς είδε πολύν όχλον, καί εσπλαγχνίσθη επ'αυτοίς καί εθεράπευσε τούς αρρώστους αυτών.
15 οψίας δέ γενομένης προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού λέγοντες έρημός εστιν ο τόπος καί η ώρα ήδη παρήλθεν απόλυσον τούς όχλους, ίνα απελθόντες εις τάς κώμας αγοράσωσιν εαυτοίς βρώματα.
16 ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς ου χρείαν έχουσιν απελθείν δότε αυτοίς υμείς φαγείν.
17 οι δέ λέγουσιν αυτώ ουκ έχομεν ώδε ει μή πέντε άρτους καί δύο ιχθύας.
18 ο δέ είπεν φέρετέ μοι αυτούς ώδε.
19 καί κελεύσας τούς όχλους ανακλιθήναι επί τούς χόρτους, λαβών τούς πέντε άρτους καί τούς δύο ιχθύας, αναβλέψας εις τόν ουρανόν ευλόγησε, καί κλάσας έδωκε τοίς μαθηταίς τούς άρτους, οι δέ μαθηταί τοίς όχλοις.
20 καί έφαγον πάντες καί εχορτάσθησαν, καί ήραν τό περισσεύον τών κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις.
21 οι δέ εσθίοντες ήσαν άνδρες ωσεί πεντακισχίλιοι χωρίς γυναικών καί παιδίων.