Στίχ. 22-36. Ο Κύριος περιπατεί επί τής θαλάσσης.

22 Καί ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τού μαθητάς αυτού εμβήναι εις τό πλοίον καί προάγειν αυτόν εις τό πέραν, έως ού απολύση τούς όχλους.
23 καί απολύσας τούς όχλους ανέβη εις τό όρος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δέ γενομένης μόνος ήν εκεί.
24 τό δέ πλοίον ήδη μέσον τής θαλάσσης ήν, βασανιζόμενον υπό τών κυμάτων ήν γάρ εναντίος ο άνεμος.
25 τετάρτη δέ φυλακής τής νυκτός απήλθε πρός αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί τής θαλάσσης.
26 καί ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί τήν θαλάσσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι, καί από τού φόβου έκραξαν.
27 ευθέως δέ ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων θαρσείτε, εγώ ειμι μή φοβείσθε.
28 αποκριθείς δέ αυτώ ο Πέτρος είπε Κύριε, ει σύ εί, κέλευσόν με πρός σε ελθείν επί τά ύδατα.
29 ο δέ είπεν, ελθέ. καί καταβάς από τού πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τά ύδατα ελθείν πρός τόν Ιησούν.
30 βλέπων δέ τόν άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, καί αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων Κύριε, σώσόν με.
31 ευθέως δέ ο Ιησούς εκτείνας τήν χείρα επελάβετο αυτού καί λέγει αυτώ ολιγόπιστε! εις τί εδίστασας;
32 καί εμβάντων αυτών εις τό πλοίον εκόπασεν ο άνεμος
33 οι δέ εν τώ πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες αληθώς Θεού υιός εί.
34 Καί διαπεράσαντες ήλθον εις τήν γήν Γεννησαρέτ.
35 καί επιγνόντες αυτόν οι άνδρες τού τόπου εκείνου απέστειλαν εις όλην τήν περίχωρον εκείνην, καί προσήνεγκαν αυτώ πάντας τούς κακώς έχοντας,
36 καί παρεκάλουν αυτόν ίνα κάν μόνον άψωνται τού κρασπέδου τού ιματίου αυτού καί όσοι ήψαντο διεσώθησαν.