ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ'.

Στίχ. 1-13. Η Μεταμόρφωσις τού Σωτήρος.

1 Καί μεθ' ημέρας έξ παραλαμβάνει ο Ιησούς τόν Πέτρον καί Ιάκωβον καί Ιωάννην τόν αδελφόν αυτού καί αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ' ιδίαν
2 καί μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, καί έλαμψε τό πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τά δέ ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως τό φώς.
3 καί ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής καί Ηλίας μετ' αυτού συλλαλούντες.
4 αποκριθείς δέ ο Πέτρος είπε τώ Ιησού Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρείς σκηνάς, σοί μίαν καί Μωσεί μίαν καί μίαν Ηλία.
5 έτι αυτού λαλούντος ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, καί ιδού φωνή εκ τής νεφέλης λέγουσα ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα αυτού ακούετε.
6 καί ακούσαντες οι μαθηταί έπεσον επί πρόσωπον αυτών καί εφοβήθησαν σφόδρα.
7 καί προσελθών ο Ιησούς ήψατο αυτών καί είπεν εγέρθητε καί μή φοβείσθε.
8 επάραντες δέ τούς οφθαλμούς αυτών ουδένα είδον ει μή τόν Ιησούν μόνον.
9 καί καταβαινόντων αυτών από τού όρους ενετείλατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων μηδενί είπητε τό όραμα έως ού ο υιός τού ανθρώπου εκ νεκρών αναστή.
10 Καί επηρώτησαν αυτόν οι μαθηταί αυτού λέγοντες τί ούν οι γραμματείς λέγουσιν ότι Ηλίαν δεί ελθείν πρώτον;
11 ο δέ Ιησούς αποκριθείς είπεν αυτοίς Ηλίας μέν έρχεται πρώτον καί αποκαταστήσει πάντα
12 λέγω δέ υμίν ότι Ηλίας ήδη ήλθε, καί ουκ επέγνωσαν αυτόν, αλλ' εποίησαν εν αυτώ όσα ηθέλησαν ούτω καί ο υιός τού ανθρώπου μέλλει πάσχειν υπ' αυτών.
13 τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου τού βαπτιστού είπεν αυτοίς.